26 października br. na cmentarzu komunalnym Osobowice we Wrocławiu odbyła się uroczystość pogrzebowa kombatanta płk Jana KARWACIŃSKIEGO. W gronie rodziny i przyjaciół zmarłego pożegnał w imieniu władz Związku Weteranów i Rezerwistów WP oraz obecnego kawalera Orderu KWVM mjr Witolda SOKOŁOWSKIEGO, prezes Zarządu Donośląskiego ZWiRWP, jednocześnie p.o. Sekretarza Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari płk Krzysztof MAJER:
pułkownik Jan KARWACIŃSKI ps. „Lolek”
urodził się 7 kwietnia 1923 r. w Ostrowcu Świętokrzyskim. W latach 1943-44 był partyzantem 1 Brygady Armii Ludowej im. Ziemi Kieleckiej. Od grudnia 1944 do sierpnia 1954 r. żołnierz KBW i WOP, którą zakończył w stopniu majora. Po zwolnieniu do rezerwy pracownik administracji gospodarczej, w tym struktur Obrony Cywilnej. W trakcie pracy ukończył studia zawodowe na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Długoletni, zaangażowany działacz organizacji paramilitarnych i kombatanckich. Od 2000 r. bardzo aktywnie działał w Oddziale Miejskim Związku Weteranów i Rezerwistów WP im. 10 Sudeckiej Dywizji Piechoty we Wrocławiu. Systematycznie uczestniczył w imprezach rocznicowych i Świętach wojskowych w miejscach pamięci narodowej we Wrocławiu oraz Muzeum Wojska Polskiego i Pamiątek po Armii Radzieckiej w Uniejowicach.
W maju 2003 r. został wybrany prezesem Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari pod Patronatem Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego we Wrocławiu. Warto przypomnieć,że Klub powstał 7 maja 2000 r. na zebraniu organizacyjnym w Uniejowicach k/Złotoryi i skupił kilkudziesięciu kawalerów Orderu z różnych stron kraju. Wielokrotnie występował o awanse i odznaczenia dla kawalerów najzaszczytniejszego orderu bojowego. Wystosował do władz państwowych kilka „listów otwartych” zabierając głos m.in. w sprawie fetowania Ryszarda Kuklińskiego, dodatkowego uhonorowania kawalerów najzaszczytniejszego orderu wojennego, próbował inspirować pojednanie polskich kombatantów, potrzeby nowelizacji ustawy „kombatanckiej” dzielącej weteranów na gorszych i lepszych, przywrócenia im nabytych praw, braku zainteresowania władz oświatowych popularyzacji tradycji i historii WP, nie reprezentatywnego składu Kapituły Orderu. Zapraszał na spotkania klubowe znamienitych przedstawicieli władz wojskowych i cywilnych. W prasie domagał się od władz lepszej dbałości o nekropolie żołnierzy polskich i radzieckich na terenie Dolnego Śląska. Popularyzator tradycji i historii WP wśród młodego pokolenia, chętnie dzielił się swoimi wspomnieniami wojennymi. Autor wspomnień, których część została opublikowana w Biuletynie Towarzystwa Wiedzy Obronnej nr 15 w 2010 r. Dzięki tym staraniom kol. Jana KARWACIŃSKIEGO, który mimo swych „siątek na karku”, mógł służyć młodszym za wzór aktywności społecznej i podkreślić niepowtarzalną, koleżeńską atmosferę spotkań klubowych. Podziwu godna była jego pogoda ducha i humor. Był i pozostał ideowym człowiekiem lewicy społecznej.
Za zasługi w służbie i pracy społecznej został odznaczony m.in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Orderem Wojennym Krzyża Grunwaldu II klasy, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi, licznymi medalami wojennymi polskimi i zagranicznymi, a na wniosek władz ZWiRWP złotymi medalami Za Zasługi dla Obronności Kraju i Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej, złotym Krzyżem Zasłużony dla ZWiRWP i Krzyżem LWP. Wpisany do „Księgi Zasłużonych dla Związku Żołnierzy LWP”. Ze smutkiem na zakończenie muszę stwierdzić, że III RP za służbę po wojnie w „niesłusznej” formacji KBW, zabrała Mu dodatek kombatancki.
Składam serdeczne wyrazy współczucia wszystkim bliskim Pułkownika.
Serdecznie dziękuję za pięknie zorganizowaną uroczystość Komendzie Garnizonu WP we Wrocławiu, a zwłaszcza kpt. Jerzemu NOWAKOWI. Dziękuję Orkiestrze Reprezentacyjnej Wojsk Lądowych pod batutą dowódcy-kapelmistrza mjr Mariusza DZIUBKA oraz 10 Wrocławskiemu Pułkowi Dowodzenia za wystawienie pododdziału honorowego ze sztandarem i asysty.
Żegnaj Pułkowniku! Żegnaj Janku!
CZEŚĆ TWOJEJ PAMIĘCI ! 
Foto: ppor. dr inż. Józef SOWA, płk mgr Krzysztof MAJER
